Sağlık Bakanlığı, bu konuda açık ve net tutumunu belirlemeli ve ödün vermeden uygulamalıdır. “Şiddet ve sağlık” kelimelerinin yan yana olmasının insanlık dışı olduğunu kabul etmeli, çalışanlarının can güvenliğini sağlama görevini yapmalıdır. Acilen gerekli en ağır ceza kanunu değişikliklerini sağlamalı , etkin önlemler almalı, topluma da caydırıcı uyarılarını vermelidir.
Balıkesir ilinde de Sağlık Emekçileri Doktorlar Ebeler Hemşireler sağlıkta şiddete hayır demek için iş bıraktılar ve ortak sağlık platformu olarak Sağlık Müdürlüğü önünde basın açıklamasında bulundular.
“Ödürüldük, vurulduk, bıçaklandık , darp edildik…Çalışanının can güvenliğinden de sorumlu olan Sağlık Bakanlığı hiç bir şey yapmadı, yapmıyor. Sağlık Bakanı sosyal medyadan sadece geçmiş olsun diyor ve kınamakla yetiniyor. Hastanelerde silahlar patlıyor, çatışmalar yaşanıyor. Çoğunda doğrudan sağlık çalışanı hedefleniyor. Ya da kurşun yağmurunun arasında kalıyor. Ersin Arslan dan Ekrem Karakaya’nın Sağlık Bakanlığı’nın hastanelerinde katledilmesi arasında hiç bir değişmedi. Değişsin ve etkin, caydırıcı , gerçek önlem alınsın, en ağır cezai yaptırımlar olsun diye bir kez daha iş bırakıyoruz.
Son haftalarda yine pek çok şiddet olayı yaşandı. Parmakları, burnu kırılan, saçları yolunan, hamile haliyle tekmelenen meslektaşlarımız oldu. Acil servis hekimlerine toplu saldırı, hastane girişlerinde silahlı çatışmalar yaşandı. En son Kocaelinde 3 aile hekimi ve Şanlıurfa da bir hemşire arkadaşımızın canına kast edildi. Sağlık’ta Dönüşüm ile Hekimler, sağlık emekçileri “hayat kurtaran” dan “şiddet kurbanı”na dönüştürüldü.
Sağlık hizmetlerinde yaşanan bu kadar zorluk, aksama, gecikme ve yetersizliğin nedeni poliklinikteki veya acil servisteki o doktor, ameliyathanedeki o hemşire, aile sağlığı merkezindeki o ebe, laboratuvardaki o laborant, röntgendeki o teknisyen değildir. Sağlık Bakanı ve sağlık bakanlığının bizzat kendisidir. Gerçek sorumlu ve muhataplar onlardır. Ama şiddeti yaşayanlar bizleriz. Bizim artık bu şiddete tahammülümüz yok
